17 aug De blauwe vlinder

In een mooi gesprek, met de 6-jarige kleindochter, over wat er gebeurt als je dood gaat, vertelt zij mij dat haar lieve opa, die de dag ervoor is overleden, nu een vlinder is. Een blauwe vlinder, want blauw was haar opa’s lievelingskleur. Daarom, vertelde ze met een serieus gezichtje, ging ze voortaan heel goed opletten of ze ergens een blauwe vlinder zag, want dan wist ze dat opa haar op kwam zoeken. 

Dus schreef ik voor de uitvaart een gedichtje over een blauwe vlinder en nam ik in overleg met haar oma vier mooie houten vlindersluitingen mee, voor op de kist; eentje ging, prachtig blauw versierd en beschilderd, na een mooi gedenkwaardig afscheid, met opa mee op zijn laatste reis. 

Wat er met de andere drie mooie vlinders gebeurde ? 

Die vlogen op een bijpassend theelicht met de kleindochter en familie mee naar huis; 

een troostlichtje, ter herinnering aan het afscheid, van een geweldige man, vader en opa.